Tadeusz Sieklucki

Tadeusz Siek­luc­ki (ur. 1925 w Warsza­w­ie – zm. 1994 w Warsza­w­ie). Rzeźbiarz. Zal­iczany do najwybit­niejszych, najbardziej awan­gar­dowych rzeźbiarzy lat 50. i 60. XX w. Warto przy­pom­nieć kilku­nas­tometrowy relief z gwoździ Tadeusza Siek­luck­iego z 1959 r. w warsza­wskiej restau­racji ‘Wzor­cowa’ (zwanej potocznie ‘Pod Rybką’) przy uli­cy Puławskiej, który w lat­ach 90. zde­mon­towano wraz z całym ory­gi­nal­nie zapro­jek­towanym przez Jac­ka Sien­nick­iego wnętrzem. Po 1989 r. Siek­luc­ki utracił pra­wo do zaj­mowanej przez dziesię­ci­ole­cia pra­cowni i znacz­na część jego twór­c­zoś­ci uległa rozprosze­niu. Jego syl­wet­ka jest przy­bliżoa w cyk­lu filmów‚ „Pol­s­ka rzeź­ba współczes­na“ w reż. Kon­stan­tego Gor­dona. Autor form deko­ra­cyjnych z wnętrza Hotelu Sile­sia, ok. 1970 r. Uczest­nik Bien­nale Rzeź­by w Met­alu w Warsza­w­ie w 1968, autor Kom­pozy­cji umieszc­zonej na ul. Kasprza­ka. Autor rzeź­by plen­erowej w Wałbrzy­chu oraz rzeźb plen­erowych w Warszawie.